Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Aloina ambigua

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Alouessoun-à-double-entèndre

Aloina ambigua

Pottiaceae

Nom en français : Alouine ambigüe.

Descripcioun :
Aquelo mousso coumuno trachis en gazoun dense verd o un pau jauno. Se recounèis à si fueio espesso, en lanço, emé lou bout redoun (cucula). Fai souvènt d'espouroufite bèn que siegue diouïco e alor acò douno uno coulour pu bruno e rouginello au gazoun. Trachis sus li sòu argielous e sablous souvènt proche d'oustau.

Usanço :
Es proche d'àutri meno dóu meme gènre. Se destrìo de Aloina aloides que trachis dins li mémi relarg, pamens se n'en destrìo bonodi la membrano dóu peristome que sort de l'urno (se vèi pas pèr A. aloides), e peréu emé soun bout de fueio redoun (pounchu pèr A. aloides) e sis espouroufite mai dre (clina pèr A. aloides).

Port : Acroucarpo
Taio : 0,2 à 0,5 cm
Fueio : 1 à 2,8 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Aloina
Famiho : Pottiaceae


Ordre : Pottiales

Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,2 cm
Ø (o loungour) flour : Membrano basalo auto
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Janvié à abriéu

Liò : Sòu - Argielo - Sablo
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Oulartico e Mieterrano
Ref. sc. : Aloina ambigua (Bruch & Schimp.) Limpr., 1888

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
C
C
ges
C
R
ges
ges
ges

Taraxacum officinale & Aloina ambigua

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Alouessoun-à-double-entèndre emé uno autro planto

fotò